بااین‌حال، اتفاقات کمی در هتل موردنظر داستان واقعی ارواح، با اتفاقی که برای الیزا لام ۲۱ ساله افتاد، مقایسه می‌شوند.

اگرچه وکیل لوتزها ادعا کرد که این خانواده به او اعتراف کرده‌اند که داستان‌های ارواح ظاهراً واقعی خود را جعل کرده‌اند، این زوج اصرار کردند و یک تست دکتر دروغ انجام دادند.

پیشنهاد می‌کنیم یادداشت «معرفی مجموعه رمان‌های ترسناک» را هم بخوانید.
Rastannameh
انشا پاییز (انشاهای جدید فصل پاییز با مقدمه، بدنه و نتیجه گیری)

آندریا پرون گفت: «این روح، هرکسی که بود، خودش را معشوقه خانه می‌دانست و از اینکه مادرم برای آن موقعیت رقابت می‌کرد ناراحت بود».

دانیل لوتز (در آن ماه که خانواده‌اش در آمیتیویل زندگی می‌کردند کودک بود)، می‌گوید که هنوز درباره زمان اقامتش در آن‌جا کابوس می‌بیند.

زمستان سال ۱۸۹۷ بود و مری جین هیستر مؤمن، از شهرستان گرین بریر ویرجینیای غربی، به تازگی دخترش را از دست داده بود. به گفته پزشک محلی، دختر تازه ازدواج کرده او، زونا، بر اثر نارسایی قلبی فوت کرده بود، اما خانم هیستر احساس می‌کرد چیزی بیشتر در مرگ ناگهانی فرزندش، اشتباه است.

به گزارش گروه رسانه‌های عمومی غیرانتفاعی کالیفرنیای جنوبی، مردم محلی مدت کوتاهی پس از آن، این هتل را «خودکشی» نامیدند.

هدف بی‌احترامی به بزرگ‌ترها نیست بلکه آزاد بودن برای انتخابی مهم است ما در زندگی برخی از عوامل و فاکتورها را انتخاب نمی‌کنیم مثلا ما انتخاب نمی‌کنیم در کدام شهر یا کشور به دنیا بیاییم ولی برخی دیگر از موارد را باید با درایت و دقت انتخاب کنیم مانند رشته تحصیلی، محل زندگی، دوست و همسر بنابراین بهتر است به خود و حق انتخاب خویش بیشتر احترام بگذاریم و توجه داشته باشیم که هر کدام از ما یک هویت منحصر به فرد داریم كه بايد آن را حفظ کنیم.

اما روز بعد به پلیس اعتراف کرد. در ادامه این داستان واقعی ارواح او ادعا کرد که صداهایی را در خانه شنیده که از او خواسته‌اند پدر و مادر، برادران و خواهرش را بکشد. این اولین بار نیست که دی فیو ادعا می‌کند که چنین صداهایی را شنیده است.

وقتی وارد اتاق خواب مولی شد، تقریبا چشماش سیاهی رفت… توی اتاق، بدن مولی انگار که توی حوضچه خون افتاده بود.

روز‌ها بـه همین ترتیب گذشت و کم کم بچه‌ها شروع کردند بـه شکایت از بوی سیب‌زمینی‌هاي‌‌‌ گندیده. بـه علاوه، ان‌هایی کـه سیب‌زمینی بیشتری داشتند از حمل ان بار سنگین خسته شده بودند.

این اثر یک کتاب کارآگاهی‌، دقیق و استادانه است که دیوید گرن، روزنامه‌نگار آمریکایی و نویسنده‌ی مجله‌ی نیویورکر، در آن وقایع تاریخی به قتل رساندن دست‌جمعی سرخ‌پوستان آمریکایی را به شکلی شگفت‌آور مستند کرده است. 

در نهایت، این پروژه ۳۸ سال طول می‌کشید تا کامل شود. این خانه ۱۶۰ اتاقه، دارای ۲۰۰۰ در، ۱۰۰۰۰ پنجره، ۴۷ راه‌پله، ۴۷ شومینه، ۱۳ حمام و شش آشپزخانه بود.